در حال بارگذاری ...
...

نقد نمایش ضیافت شبانه‌ای برای شبنم

در عمارت نوفل‌لوشاتو ضیافتی برپاست

نقد نمایش ضیافت شبانه‌ای برای شبنم

در عمارت نوفل‌لوشاتو ضیافتی برپاست

ناصر بزرگمهر- به نظر می‌رسید که با تغییر فرهنگ و پیشرفت فناوری و گسترش زندگی شهرنشینی و پیدا شدن کلمات جدید و اصطلاحات مدرن، سال‌های هزاره سوم، سال‌های مفاهیمی از قبیل عشق و دوستی و معرفت و مردانگی و رفیق و رفیق‌بازی و لوطی‌گری و پهلوانی و همکلاسی و بچه‌محل و همسایه و همشهری نباشد. اما به ظاهر هنر همچنان زنده است تا شاید مفاهیمی را که در هر روزگاری از ذهن مردم دور می‌ماند، دوباره در دل آن‌ها زنده کند، یک روزی «تنگسیر» صادق چوبک به ما می‌گفت: حق گرفتنی است و شیرمحمد را روانه خانه ظلم می‌کرد تا با تفنگ خود، حق ازدست‌رفته را بازستاند و روزی دیگر ناصر تقوایی تلاش می‌کرد «‌ای ایران» را زنده نگه دارد، یک روزی هم مسعود کیمیایی چاقو ضامن‌دار را توی دست «قیصر» می‌گذاشت تا عدالت را آن‌طور که خود تعریف می‌کرد به تصویر بکشاند تا تفاوت‌های مرد و نامرد زنده بماند و فردین سینمای ایران هم دو دهه جوان ماند تا بگوید «گنج قارون» نمی‌خواهد و دنبال جوانمردی است.

به نظر می‌رسید که با تغییر فرهنگ و پیشرفت فناوری و گسترش زندگی شهرنشینی و پیدا شدن کلمات جدید و اصطلاحات مدرن، سال‌های هزاره سوم، سال‌های مفاهیمی از قبیل عشق و دوستی و معرفت و مردانگی و رفیق و رفیق‌بازی و لوطی‌گری و پهلوانی و همکلاسی و بچه‌محل و همسایه و همشهری نباشد.

اما به ظاهر هنر همچنان زنده است تا شاید مفاهیمی را که در هر روزگاری از ذهن مردم دور می‌ماند، دوباره در دل آن‌ها زنده کند، یک روزی «تنگسیر» صادق چوبک به ما می‌گفت: حق گرفتنی است و شیرمحمد را روانه خانه ظلم می‌کرد تا با تفنگ خود، حق ازدست‌رفته را بازستاند و روزی دیگر ناصر تقوایی تلاش می‌کرد «‌ای ایران» را زنده نگه دارد، یک روزی هم مسعود کیمیایی چاقو ضامن‌دار را توی دست «قیصر» می‌گذاشت تا عدالت را آن‌طور که خود تعریف می‌کرد به تصویر بکشاند تا تفاوت‌های مرد و نامرد زنده بماند و فردین سینمای ایران هم دو دهه جوان ماند تا بگوید «گنج قارون» نمی‌خواهد و دنبال جوانمردی است.

امروز هم که چهار دهه از دوران سینمای کلاه‌مخملی و ناصر ملک‌مطیعی و پاشنه طلا لاتی راه رفتن ایرج قادری به‌ظاهر گذشته است، مفاهیمی سبک‌تر با لمپنیسمی عمیق‌تر در پرده نقره‌ای سینما و در رنگ و قالبی دیگر در سریال‌های تلویزیونی با آب و رنگ مذهبی در جریان است. در چنین شرایط پیچیده هنر و تلخی‌هایی که در کام تماشاگر سینما و تلویزیون هر شب جاری است، تئاتر به‌عنوان هنر مادر در سالن‌های شهر سوسو می‌زند و....

ادامه ی این مطلب را می توانید در شماره ی 228 مجله نمایش (شهریور 97) بخوانید.