چیزهای قشنگ و جذاب برای کشف‌کردن

پینودی بودو، کارگردان این نمایش ضمن ابراز خوشحالی از اینکه توانسته در ایران اثری را روی صحنه ببرد، می‌گوید: «آنچه در صحنه نمایش برای ما از هر چیزی مهم‌تر است، روابط انسانی و حسی است که مخاطب از تماشای کار ما می‌گیرد، چون تئاتر باید بتواند روی صحنه با مردم ارتباط برقرار کند و اجرای این نمایش فرصت ملاقات با مردم را برای ما ایجاد ‌کرد. ما با این نمایش امکانی به دست آورده‌ایم که فرهنگ‌های خودمان را باهم تقسیم کنیم و از این تقسیم انرژی و فرهنگ‌ها به شناخت دیگری از هم برسیم. من پیش از این درباره ایران و تاریخش مطالعه کرده بودم و کنجکاو بودم که درباره مردم ایران بیشتر بدانم، بنابراین وقتی چهار سال پیش به دعوت جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به ایران آمدم، بسیار مشتاق شدم که بار دیگر به این کشور برگردم و امروز این فرصت پیش آمده است».

ابتدا به عنوان مقدمه از شکل‌گیری گروهتان بگویید. از چه زمانی و به چه صورتی این گروه شکل گرفته است؟

من این کمپانی را در سال 1976 تاسیس کردم. آن زمان مدتی در دانشگاه رم انسان‌شناسی تدریس می‌کردم، به همین دلیل درباره فرهنگ قبیله‌های مختلف که در منطقه نیوزیلند بودند بسیار مطالعه می‌کردم. مثلا در مورد قبیله‌ای مانند «ساموآ» تحقیق می‌کردم تا ببینم چه زمانی و چگونه به قاره آمریکا برگشته‌اند و همین‌ها را کاملا طبیعی و ارگانیک در کلاس به دانش آموزها درس می‌دادم. یا مثلا از بچه‌های 1 تا 7 ساله نگهداری می‌کردم و تنها چیزی که برای من مهم بود این بود که زیر آفتاب نمانند زیرا آفتاب مستقیم بود و یا مراقب بودم بچه‌ها توی دریا نروند به خاطر اینکه ماهی‌های بزرگ در دریا وجود داشت و ممکن بود به آنها آسیب بزند. ...

.

.

.

.

.

خوانندگان و علاقمندان  محترم می توانند مطلب کامل  این مقاله را از طریق مراجعه  به سایت  www.magiran.com دریافت و مطالعه فرمایند.